2012 Ban All Alcohol - Alcohol is Rotten Fruit for Rotten People

2012 Awareness as self in application stands alone, all-one

Desteni 'I' Process: www.desteniiprocess.com


Eqafe self perfection merchandise www.eqafe.com


From relations to agreements with self as all life: www.desteniiprocess.com/courses/relationships

2012 To Do what is Best For All Life is NORMAL behaviour

 

Desteni 'I' Process

Eqafe zelfeducatiemateriaal

Van relaties naar overeenkomsten met zelf als leven

"I am not good enough" Character Forgiveness & Commitments

　 by Sunette Spies

THOUGHT Dimension Forgiveness & Commitments

THOUGHT Dimension: I forgive myself that I have accepted and allowed myself to entertain ONE THOUGHT where I see myself "struggling" with starting something new, like, in the ONE THOUGHT, already seeing the end-result of me failing/not being good enough in what I am about start/that I have just started, not seeing, realising and understand how I am accepting and allowing a THOUGHT, one THOUGHT to decide who I am, when I haven't even given ME the benefit of the doubt and actually yet even properly started this something new I am facing, I mean, what does this then say about my relationship to MYSELF with me not even giving myself the opportunity to start something and get it done???

THOUGHT Dimension Commitment: I commit myself to assist and support me, when and as I see A THOUGHT come up in my mind, especially when/as I am facing/starting something new and that thought in any way stand within the context of 'I'm not good enough', I stop and breathe and simply continue practising/perfecting my skill in what I am starting/doing as the living statement of me of no more accepting and allowing One Thought to determine/decide who I am with starting something new.


FEAR Dimension Forgiveness & Commitments
　

FEAR Dimension Forgiveness: I forgive myself that I have accepted and allowed the source/root as experience/relationship of Fear to/as the I'm Not Good Enough Character/Personality, where this fear in itself had become like a part of me, haunting me with the all-encompassing presence of me not succeeding in something that I'm about to start, or even while I am starting, that this demon of me starts creeping through the cracks of the foundation of who I am in the physical that I have accepted and allowed to manifest; and so, I forgive myself that I have accepted and allowed the starting point of me, with starting something new, to be a fear of not succeeding, or living up to my own possible/probable expectations, not seeing, realising and understanding that the starting point of me will determine me and my living, and so with accepting and allowing such a fear as me: this is what I will become/be


FEAR Dimension Commitments: I commit myself to assist and support myself when/as I face learning something new and I detect in ANY WAY whatsoever that I am reacting to myself/this new thing - to Breathe and say to myself "I AM DOING THIS" and not accept and allow the demon of fear to drag me into the hell of the Mind of "I'm not good eough" as I will no more accept and allow the Mind/my past demons to tell me who I am/define who I am - I, here in the moment of application decide who I am, and by God - I'm going to do it and get it done (lol)








　

　

IMAGINATION Dimension Forgiveness & Commitments


IMAGINATION Dimension Forgiveness: I forgive myself that I haven't accepted and allowed myself to see, realise and understand how I would within and as my own Mind as Imagination, validate/justify/excuse this I'm not good enough character/personality, through keeping myself in my imagination in a mind-loop - over and over and over again seeing myself not good enough/failing/giving up/struggling, not seeing, realising and understanding the more I continue participating in the imagination, instead of waking up out of it and getting things done, I am manifesting my imagination as me and so it will become my reality, and so I forgive myself that I have accepted and allowed myself to give my imagination more power than my actual physical living

IMAGINATION Dimension Commitments: I commit myself to assist and support myself to when/as I see my imagination in any way manifesting/coming up with failure/not being good enough, especially when facing something new/starting something new - to immediate stop, say NO and move my attention/awareness to REALITY in paying attention to my skill/application in the PHYSICAL as I see, realise and understand the more I participate in the imagination, the more I am giving energy to the Mind and the less I am actually contributing to myself/my living here and will so no more accept/allow imagination to decide who I am as I will myself to move myself into and as actual, physical, practical, real application


BACKCHAT Dimension Forgiveness & Commitments


BACKCHAT Dimension Forgiveness: I forgive myself that I have accepted and allowed myself to go even further into and as my mind to the point where my demon of/as me as energy/mind takes over and starts voicing itself as "fuck it" /"you're not going to make it" / "stop embarrasing yourself" / "there's many more that's better than you, so why even try" - like, me as my own demon, demonizing myself in my own mind sabotaging and compromising me, my living, my opportunity here that I didn't even give a chance to/for, within this essentially questioning why it is that I would so readily simply fall into the Mind, than give ME an opportunity to find out WHO I AM within/as what I do; and so, I forgive myself that I have accepted and allowed myself to spend so much time talking shit in my Head, rather than LIVING for REAL, HERE

BACKCHAT Dimension Commitment: I commit myself to assist and support me, to when and as I start talking myself down/out of an opportunity to challenge, expand, learn and grow with facing something new/starting something new - to stop the voices in the head through breathing, and re-state who I am as "Hey, I'm only starting now, I'm not going to listen to this bullshit, I'm giving me the opportunity to expand learn and grow" and so I then align my reality in such a way in stages/phases of progression and make it practical and give myself a process of advancing/perfecting a skill in the physical


PHYSICAL/BEHAVIOUR Dimension Forgiveness & Commitments

PHYSICAL/BEHAVIOUR Dimension Forgiveness: I forgive myself that I have accepted and allowed myself to have my Mind/Energy as Personality take-over/possess my Behaviour/Physical mannerism, like completely locking me into a I'm not good enough condition, instead of me actually having moved myself to start the something New - not seeing, realising and understanding the extent to which I'm accepting and allowing the Mind to control my Physical, instead of me actually living in/as it

PHYSICAL/BEHAVIOUR Dimension Commitment: I commit myself to assist/support me to when/as I am not actually physically starting and seeing it through, but already beforehand accept/allow the Mind/Energy to take over/manipulate my physical to the point of NOT MOVING, to STOP and BREATHE and physically move me to GET STARTED and not become incapacitated by the Mind





You may find with starting something new and seeing it through, or even any One Thing in your life and it's simply really not assisting/supporting self/self's living in this world/reality - to really consider that this one thing may not be the point self is to align with, that there may be other skills to consider where self can contribute to. In this, there may be things you WANT/DESIRE to do, but us not in reality, with who you are and your position in this life the point that would be practical for you to do.

So, in all this, it's about self-honesty, commonsense deduction and really looking at self, self's life/living

So, make a real self-honest assessment of yourself, what you're good at, what's your skills, what do you enjoy, what are you comfortable with and from there branch out - see if there is something you're interested in and requires a skills, can you develop that skill in reality and are you willing, then within all of this -GO FOR IT



Desteni Forum

Questions, discussions and answers for everyone exploring the Desteni material

Nederlands Desteni Forum

2012 - Capitalism Is The Crisis (Full Movie)

2012: Weerstand tegen Verandering

Als vertaald van http://creationsjourneytolife.blogspot.com/2012/04/day-3-resistance-to-change.html

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb mezelf niet te realiseren dat weerstand tegen verandering wijst op de controle van de geaccepteerde en toegestane patronen van mijn huidige gelimiteerde versie van mij als eigenbelang dat de ruimte en tijd in beslag neemt waarvan ik me realiseer dat ik moet veranderen om dat te worden wat het beste is voor alle leven als mij in het deel dat ik ben als deelname in het huidige geaccepteerde geheel als het ene systeem dat bestaat als mensheid en deze wereld.

Ik vergeef mezelf dat ik zoveel nadruk heb geplaatst op de ideëen die ik heb gebaseerd op de geestelijke realiteit, dat ik nooit de moeite heb genomen uit te vinden hoe systemen van acceptatie feitelijk fysiek worden en ruimte tijd in beslag neem om te controleren wat ik heb toegestaan te zijn/worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf de geautomatiseerde zelf als de integrale geestelijke patronen heb toegestaan en aanvaard heb die de geaccepteerde versie van mij is geworden om het fysiek te runnen als de idee van mij ongeacht van het feit dat het zou deelnemen als mij zonder de inachtneming van wat het beste is voor alle leven.

Ik vergeef mezelf dat door dit ik een actief deel ben geweest in het toestaan van een systeem van misbruik op aarde voort laten bestaan omdat ik zoveel nadruk heb gelegd op hoe ik me voel dat ik elke verandering zag als een dreiging naar mij gewoon omdat het een ervaring van weerstand is om ongeldig te zijn omdat het me comprimiteert in het in controle te voelen zijn en te ervaren alsof ik enige waarde heb bereikt zonder in overweging te nemen dat wat ik voel niet geldig is totdat alle leven gelijk wordt ondersteund op elke manier.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb geketend te raken door mijn voorprogrammering en dat ik geweigerd heb om te overwegen dat wanneer ik aan de ketting van mijn voorprogrammering trek dat het dan weerstand zal bieden omdat ik de voorprogrammering boei voor boei moet ontketenen totdat ik het hele systeem doorheb voordat ik het kan veranderen met een nieuw systeem dat het beste is voor alle leven op elke manier.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb de ketenen van mijn voorprogrammering te proberen te repareren door uit te kijken naar snelle reparaties wat zou betekenen dat ik niet de hele weg hoef te gaan met het verwijderen van wat niet het beste is voor alle leven omdat ik gewoonweg de delen kon vervangen die ik nodig achtte zonder in acht te nemen dat tenzij ik in feite elk deel onerzoek, ik nooit zeker kan zijn dat ik doe wat het beste is voor iedereen en terwijl ik het aan het doen ben, om zeker te zijn, zou ik alle ketenen moeten verwijderen en op die manier ben ik zeker en dus voorkom ik een herhaling van een dergelijke vorm van geketend bestaan dat slechts boeien op anderen kan plaatsen, toch zou dit mij ook zijn omdat ik als anderen ben in een ander leven.

Ik vergeef mzelf dat ik mezelf niet heb toegestaan en aanvaard heb om te zien dat mezelf naar vrijheid schrijven betekent mezelf naar vrijheid Schrijven op een praktische fysieke manier.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb om gedomineerd te worden door mijn onwetendheid over hoe de realiteit functioneert door de acceptatie van de geest als de ketting die de kettingreactie controleert en juist omdat deze kettingreactie niet meteen tot consequentie leidt heb ik geweigerd te zien hoe actie en reactie/oorzaak en effect in werkelijkheid creëert wat we als deze realiteit hebben geaccepteerd.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegestaan en aanvaard heb het acceptabel te vinden dat anderen lijden door het effect dat ik veroorzaak terwijl ik mijn prioriteiten aan het uitzoeken ben zonder te kijken dat op dit moment, terwijl ik druk ben, een ander in de postie is die sneller zal verbeteren als ik gelijk handel en met steunende consistentie totdat wat het beste voor alle leven hier i s op elke manier.

2012: Het huidige systeem is verwerpelijk en het Basisinkomensysteem

Afgelopen zondag waren mijn ouders hier even bij ons op bezoek. We spraken voornamelijk over mijn wandelen in het systeem en mijn moeders 'moeheid' / hoge bloedsuikerspiegel en de correlatie; hoe die te stabiliseren met een aantal voedingstoepassingen die ikzelf heb doorgewerkt.

Op het einde wilde ik het met mijn vader nog even hebben over (mijn blogs over) het Basisinkomensysteem waar hij de vorige keer dat ik hem sprak zo fel op reageerde. Voordat hij weg wilde zei ik nog aan ze dat ik bij de Basisinkomengroep zit. Toen konden mijn vader en ik dus allebei ons zegje doen waarbij hij zei dat het huidige systeem verwerpelijk is. Aha! Dit opende (voor mij) perspectieven dat we daar over kunnen spreken - ja we willen altijd graag on speaking terms blijven en het niet persoonlijk gaan spelen - de vele angst / verwarring die tussen mijn vader en mij heeft bestaan overstijgen door het realiseren van een gelijkheidsrelatie.

Hij zei dat het basisinkomensysteem niet had gefunctioneerd in Noord-Korea en Rusland - dit moet ik dus even onderzoeken. Vraag ik (mij) gelijk: waarom niet? Hij wilde weg, maar ik wilde hier in dit moment uitkomen, anders wordt het telefoneren en dat werkt niet al te best voor ons. Want het is niet praktisch als het basisinkomensysteem van de tafel wordt geveegd door wat er in het verleden in de mensheid kan zijn voorgevallen. Dus al gauw realiseerde ik me  - zag ik mezelf - dat het te maken moet hebben met deze twee landen een cultuur hebbende die gebaseerd is op geleid worden (i.p.v. van onszelf te leiden Hier als gelijken) - en dan in grotere mate dan hier in Nederland bijvoorbeeld (waar mensen zich ook laten leiden door het systeem / gedachten al hebben de meesten dat niet door nog.)

Verder weet ik niet of de Basisinkomensystemen in genoemde landen onvoorwaardelijk van aard waren. Ook zal het Basisinkomensysteem nog niet perfect zijn want het wordt gefundeerd in het kapitalisme en zal dus nog gegrond zijn in misdaad tegen de menselijkheid. Het Gelijkheids Geldsysteem zal niets kapitalistisch meer in zich hebben -- alleen Leven Hier waarderen en zelf-funderend en zelf-ondersteunend zijn. Zie voor volledige uitleg www.eqafe.com

Het belangrijkste punt voor mijn proces van zelfrealisatie en zelfoprechtheid één en gelijk als alles worden is dat het voor mij meerdere punten om te verwijderen opent, want mijn hele leven zowat  verwerp / neem ik niets aan van dit systeem (stiekem  / stilletjes in mezelf / zelfonoprecht). Ik zei dan in mezelf heel vaak "ik ga niet accoord". Evenwel is dit systeem blijven bestaan want ik heb niets gedaan als dan het verwerpelijk te vinden = stilzwijgend accepteren.  Ja ineens zag ik dat ik dit systeem van mijn vader heb geërfd. Kijk - wij zijn het systeem, dus zijn wij ei-gelijk verwerpelijk, want wij hebben dit systeem toegestaan en aanvaard. Dit is nou precies mijn ervaring van kinds af aan "dat niemand verantwoordelijkheid nam voor wat hij / zij deed" en we maar dingen / mesnsen buiten zef blijven blameren. Want hoe bestaan we met elkaar? Hou van je buurman als jezelf (ECHTE LIEFDE) is ver te zoeken. Nee geeneens zien dat we onszelf zien in andere, in plaats daarvan het gaan bevechten (denken) en projecteren als we ons niet zo mooie zelf zien in anderen. Ik pas zelfvergeving toe op alle punten / systemen in mij die zich hierdoor openden, want wat in mijn vader is, is in mij. Immers de zonden / persoonlijkheden van de vaders en moeders zijn overgedragen en heb ik  gecopieërd en gedupliceerd.


Waar het in de mensheid als in mijn relaties met mensen / wezens om gaat is het het vestigen van gelijkheidsrelaties om zo zelf te kunnen veranderen, wat door weerklank alles zal veranderen.

Tot zover.